Do you have this clear picture of your childhood in your mind that you can never forget? Hmm… ako meron e… I have this clear picture in my mind, when I was in grade 2, I can still imagine myself looking outside the window and seeing the sunrise, I’ m not sure why that memory clearly stands out… wala namang special sa araw na yun, siguro yun yung moment in my childhood that I realized na kailangan kong gumising ng maaga, maligo kahit malamig at pumasok sa school kasi may baon…
Ha! Ha! Siguro kung mayroon tayong mapagku-kwentuhan about our life the whole day and never run a topic about it, I guess that will be school… tamo si Bob Ong naging best seller pa nga ang book nya about his adventure and gradeschool exploits… di nakakasawa i-reminisce hindi nakakasawa alalahanin. Those were the days, kung san ang araw-araw ay paikot ikot lang, ang gabi e oras ng pahinga dahil mahirap maglaro sa dilim at may multo, o baka makabunggo ka ng hindi mo nakikita, o kaya ma-duwende ka o mapagkatuwaan ng nuno…
Oo nga pala nag-kinder din ako, pero nung panahon namin, kahit dumeretso ka ng grade one ok lang… unlike today kailangan mag kinder ka talaga… nung kinder kami ang ginagawa lang namin the whole day e… magbasa ata, tapos kakanta kami ata, tapos kakain ng chichirya o kung ano pa man… nagbilang din kami, oo tama… sa lahat naman kasi ng bagay sa kinder na naaalala ko e yung United Nations Day… ang bandila ko nun e yung kulay sky blue ang background at may five pointed star na puti sa gitna, yep! Kung kabisado mo ang mga bandila sa mundo o yun din ang flag mo nung minsan na nag United Nations Parade ang school nyo, tama ka! Somalia ang country na yun, hindi ko alam kung ano ang national costume ng Somalia pero naka-amerikana ako nun… Ang sumunod na memory ko nun e yung grumaduate na ako ng Kinder, merong spaghetti sa bahay! At yung kapit bahay naming na nagtitinda dati ng gulay ay binigyan ako ng twenty pesos. Hindi ko alam kung bakit hindi ako masyadong masaya noon, o hindi ko lang siguro na-gets yung graduation…
Ok, practically we have graduated kinder… next stop the long windings of gradeschool… hmm, I wonder how many more weeks, months even until we catch up with the present times… im eager to tell you about that as well, but I just enjoy these flashbacks… woou!
7 comments:
bkt hnd mo sinama ung tym n umiyak k kc iniwan k ng nanay mo sa room nyo? unless hnd mo tlga pnaalis nanay mo sa tabi mo.. :))
ayan ha.. ako unang ngcomment.. wla b kong prize? :P
hindi ako natakot nung iniwan ako ng nanay ko romm... hehe baka ikaw po yun :))
ano naman kayang prize na bibigay ko? hmmm...? di ko naisip yun a... !
kung sabagay, sanay k nang mag-isa.. :) ok n ung pizza. :D
aba... at talagang nag-react ang ale... hehe, hmmm mas ok ata tong ganito kesa naman i-ni-email kita dibs?
so umiyak ka nga nung iniwan ka ng parent mo mag isa? hwehe!!!
hehehe! how we wish we could just be kids forever. Play,sleep and eat and stuff corniks up our noses don't we?. Too bad hindi tayo si Peter Pan, we have to grow up, face the music and pay taxes. So sad :(
pay taxes... harsh truth...
evrymorning this dump truck passes by our street, on its side written
"this is where your taxes go"
i knew it! our taxes goes to trash!
dko n maalala eh.. all i can remember is.. when i was in kinder, i have to take my periodical exam, for the second time.. coz i throw my paper on the trash.. :))
Post a Comment