Ok, eto yung isa sa mga moments na alam mong wala kang maisusulat...
Nakatingin ka sa blanko at malinis na papel pero walang bumababa dito...
...
Ano nga ba...
Kasing significant nga ba ng malinis na papel ang ginagawa kong trabaho araw-araw? Eh kung gumawa kaya ako ng bagong analogy? Hehe pwede kong inalogy ang pangungulangot sa pakikipagsapalaran sa buhay? Paanong ang mahirap abutin ay hindi mo pala gugustuhin pag nandyan na, nah... Malamang may nakagawa na nun... May nakagawa na kayang magpatay-patayan para lapitan ng mga vultures? Tapos bigla mo silang gugulatin? Ganun din daw minsan manghuli ng peke at plastic na tao -- kunyari helpless ka na, or kunyari hindi mo sila naririnig para malaman mo kung ano ba talaga ang iniisip nila sa'yo, malaman mo kung tunay ba silang kaibigan... Tanong lang kung alam mo ang isang bagay pero hindi yun ang gusto ng karamihan, i-pu-puwersa mo pa rin ba ang alam mo? Sino kaya yung sumulat ng script ng Totoy Bato at nagkanda-leche leche ang kwento nito, nagbato ata yung writer... Bakit ina-sociate ng Korean girl band Wonder Girls ang maganda nilang kantang Nobody sa vowel movement? (may jebs factor na tuloy sa akin yung song). Wrong move din minsan yung ginagawa ng TEN The Evening News yung pag-insert or pagkahalata ng personal biases nila, pero sana mas dumalas po yung Word of the Lourd... Ayoko ko na ng Ako Mismo dog tag--dami nang gumagamit eh... Bakit ba yung kapitbahay ko nagtatanong ng kung ano ang sira ng PC nya kung pangangaralan naman nya ako na gumagana naman ito ng maayos... Matinding dedication pala ang mag-aral ng Photoshop, feasible pa rin kaya magbenta ng personalized t-shirts? Tagal ng bagong episode ng Chuck. Galing ng patama ni Gloria kay Mar Roxas nung SONA, hindi daw pamumulitika yung pagbibigay ni Villar anim n house and lots... Kailan kaya mauunawaan ng mga Filipino na ang boto nila ay higit sa limang daang piso or supot ng bigas, instant noodles at kaunting delata. Meron ba talaga o possible ba talaga ang moral revolution kung tayo ay walang bait at kayang paikutin ng mga nagi-iyak iyakan sa tv? Kung hindi ka politiko, artista o basketball player at susunod bang pinakamadaling paraan para umasenso ay mag abroad? Ano ang dapat itawag sa teacher na hindi pinapayagang pumasok sa klase nya ang isang estudyanteng hindi bumili ng cino-py pasted nyang manual? May gig or nagkaroon kaya ng gig ang Finqwins? 256bit video card kaya ang ire-require ng Modern Warfare 2? May silbi pa kaya ang mga watchers sa 2010 elections? Magbigay ka nga ng cases sa Pilipinas kung saan ang involved ay mataas na tao at napatunayan na nagkasala sya ng graft and corruption, nahatulan at naparusahan dahil dito. May limit ba kung ilang beses lang puede patawarin ang isang tao? Ano ang hiwaga sa galit at inis sa taong wala naman ginagawa sayo pero nababadtrip kang makita sya?
weee!
Magulo ang utak,
Maingay ang isip...
ano nga ba ang gusto kong isulat...
Thursday, July 30, 2009
Thursday, July 23, 2009
Coffee and Glazed Donuts
I don't usually drink coffee alone...
Yes I do drink coffee...
But not the expensive ones alone.
Such fine coffee goes best with someone, together with a fine conversation, together with good laughter, that fulfilling feeling.
That feeling that in this world, in this dog eats dog world... Everything is still fine, everything will still be ok...
That later to bed, the night will still offer happy sleep, and tomorrow will shine anew.
I miss it... So miss it...
I stopped today to drink coffee alone, watch through the looking glass as people rush through their day... That later i will join them as well, chasing time, chasing deadlines -- chasing urgency.
Thank God for such coffee, for every little things... Even for glazed donuts.
It makes easy the thought...
It makes easy the preview,
of dying alone...
Yes I do drink coffee...
But not the expensive ones alone.
Such fine coffee goes best with someone, together with a fine conversation, together with good laughter, that fulfilling feeling.
That feeling that in this world, in this dog eats dog world... Everything is still fine, everything will still be ok...
That later to bed, the night will still offer happy sleep, and tomorrow will shine anew.
I miss it... So miss it...
I stopped today to drink coffee alone, watch through the looking glass as people rush through their day... That later i will join them as well, chasing time, chasing deadlines -- chasing urgency.
Thank God for such coffee, for every little things... Even for glazed donuts.
It makes easy the thought...
It makes easy the preview,
of dying alone...
Subscribe to:
Posts (Atom)